Niets zo transparant als de Europese Unie. Alles is online te vinden, van officiële documenten tot de namen en telefoonnummers van alle commissie-ambtenaren aan toe. In dat oerwoud van informatie is het soms lastig je weg te vinden. Maar niet getreurd, om de dolende lobbyist op pad te helpen kun je op iedere Europese website wel ergens je emailadres invullen en krijg je alles wat je weten moet kant en klaar in je inbox afgeleverd.
Goeie service, dacht ik, vers aangekomen in Brussel. En begon mij driftig te abonneren op nieuwsbrieven van allerlei DG’s, Europarlementariërs, netwerken en denktanks. Handig, want een goede lobbyist is een goedgeïnformeerde lobbyist. Maar al gauw liep dit uiteraard hopeloos uit de hand. Om de haverklap bliept mijn Blackberry om de ontvangst te bevestigen van belangwekkende berichten, gedegen analyses en geinige feitjes over de voor mij relevante beleidsterreinen en de EU in het algemeen. Maar aangezien het geen onmiddellijke actie vraagt, sla ik ze toch maar even over. En dus wachten honderden ongelezen emails inmiddels geduldig op de roemloze aftocht naar de digitale prullenbak.Wat nu te doen? Bang om iets te missen durf ik al deze abonnementen eigenlijk niet op te zeggen. Maar ze allemaal doorspitten lukt me ook niet. En dat ene, allesoverkoepelende doch compacte overzicht heb ik nog niet gevonden. En dus trek ik met de moed der wanhoop toch maar weer ten strijde tegen dit dagelijkse nieuwsbriefbombardement.
Bijna weekend: twee dikke zaterdagkranten op mijn iPad liggen weer op me te wachten. Ik hoop dat ik het haal.
- Dit stukje verscheen eerder op www.rePublic.nl -
Geen opmerkingen:
Een reactie posten