Eerst kregen we uitleg over de subsidieprocedure. Blijkt dat de drie provincies, lekker autonoom, hun eigen procedure hebben gekozen, hetgeen het voor de DLG bepaald niet makkelijker maakt, laat staan leuker. Drie verschillende procedureformulieren met minstens 8 stappen en ontelbaar veel subhandelingen zorgen ervoor dat de subsidieaanvraag volgens de regels wordt afgehandeld. Mmm, in de vermindering van de administratieve lasten kunnen nog wel een paar slagen gemaakt worden. Maar toen, de wei in!
Eerst in de buurt van Zevenaar naar een kweker van tropische en vergeten groentes. Om die aan de man te brengen heeft hij met subsidie uit het POP een kookstudio midden in zijn kwekerij gelegd. Hij vertelde enthousiast over de 15 koks die hij in dienst heeft uit allerlei verschillende culturen, want in de Surinaamse, Turkse en Marokkaanse keuken weten ze wel raad met die vergeten groentes! De zaak loopt als een dolle; dankzij de studio heeft hij veel afzet van zijn eigen producten die hij in de winkel ernaast verkoopt en van de allochtone koks is de helft al voor zichzelf begonnen met een eigen cateringbedrijfje. Dus verbreding van agrarische activiteiten stimulering regionale economie en integratie! Ik vind het mooi.
Vervolgens over gladde besneeuwde dijkjes en een veerpontje naar het volgende POP-project: een kippenboerderij met daarbij een camping bestaande uit een stuk of 20 originele Mongoolse tenten.
Compleet met Mongools interieur en heuse Yaks in de wei. Heel mooi en lekker knus. En wederom energieke eigenaren, die met een relatief kleine subsidie (€ 30.000,-) een bloeiende nevenactiviteit wisten op te zetten! Daar word ik nou enthousiast van.
Dat enthousiasme bevroor enigszins in de monster-avondspits, waardoor ik er twee-en-half uur over heb gedaan om van Arnhem naar Utrecht te rijden. De in mijn vorige blog geuitte bezwaren tegen de trein slik ik bij deze weer in. Zeker aangezien in de trein waarin ik nu zit naar Brussel, gratis internet aanwezig is! Gelukkig deelde ik de smart met 3 collega's die ik een lift had aangeboden, dus het werd uiteindelijk nog best gezellig! DLG: Bedankt voor de organisatie!
Donderdag kwamen de statengriffiers naar Brussel. Vraag: hoe betrekken we de volgende Staten, na de provinciale verkiezingen in maart, bij de provinciale Europadossiers? Wij klagen soms dat de statenleden weinig belangstelling tonen voor Europa, zij vinden soms dat ze niet goed kunnen sturen omdat ze vaak pas achteraf geïnformeerd worden. Hoe dit op te lossen? Goede afspraken over gerichte informatievoorziening aan de staten is een eerste stap. Vervolgens willen we in het Oosten wellicht een aantal themabijeenkomsten organiseren zodat de staten ook echt invulling kunnen geven aan hun kaderstellende rol. Binnenkort met de griffie eens doorpraten over de uitwerking.
Andere hoogtepunten vorige week: de lunch met het Brussels vrouwennetwerk met Agnes Jongerius, wat een sterke en grappige vrouw! En de afscheidsborrel van onze onvolprezen information officer Emmy. Collega Bert had een hilarisch filmpje gemaakt. Je had erbij moeten zijn.
Nu in de trein terug naar Brussel, met internet dus, vanuit Zwolle, waar ik vanmiddag te gast was bij de Hogeschool voor de journalistiek Windesheim. Zo’n 90 tweedejaars studenten hadden daar een Europamiddag, waarbij ze aan het eind van de dag een opzet voor een artikel over een Europees onderwerp moesten presenteren. Kritisch hoor, die jeugd van tegenwoordig! Een hele uitdaging om zoiets ‘saais’ als Gemeenschappelijk Landbouwbeleid interessant te maken. Maar wel erg leuk om te doen! Hopelijk zijn er wat zieltjes gewonnen voor de Europese zaak. Een beetje meer media-aandacht voor alles wat er speelt in Europa zou niet verkeerd zijn!
