week 20: talk about the tolk

wo 19-5:
Vergadering van de werkgroep ' rural development' van de Vereniging van Europese Regio's (En: AER). Een stuk of 20 regionale vertegenwoordigers bepalen met elkaar de inzet voor een position paper over de toekomst van het gemeenschappelijk landbouwbeleid. In het Comité van de Regio's wordt in alle vergaderingen in alle officiële EU-talen getolkt om bij regionale bestuurders geen vrees te kweken voor het bekleden van internationale functies, vanwege het eventueel slecht beheersen van vreemde talen. Iedere bestuurder kan zich zo nauwkeurig in zijn of haar moedertaal uitdrukken. De tolken zitten, net als in het Parlement, boven in hokjes om de vergaderzaal heen en met een koptelefoon kun je afstemmen op je eigen taal. Tolken echter wel erg duur. Bij deze ambtelijke vergadering van de AER wordt daarom alleen in het Engels en Frans vertaald; de tolken zitten gewoon aan tafel en fluisteren in de microfoon.

Nu vind ik simultaan tolken een verbazingwekkend fenomeen. Ik heb mateloze bewondering voor deze mensen, die over schizofreen-achtige kwaliteiten moeten bezitten om een zin uit te spreken terwijl ze tegelijkertijd luisteren naar de volgende zin en deze nog vertalen ook. Ik zit vaak ademloos te kijken en vergeet op te letten wat ze nu eigenlijk zeggen. Hun taak wordt nog bemoeilijkt door allerlei vakjargon, afkortingen en ander specialistisch geneuzel, dat zich vaak niet zo makkelijk om laat zetten in een andere taal.

Nog ingewikkelder wordt het echter, als degene die je moet vertalen zélf in een tweede taal spreekt. Op ambtelijk niveau is dit vaak zo, over het algemeen spreekt alles ten zuiden van Vlaanderen liever Frans, de rest Engels. Maar wat doe je met een Nederlander die het heeft over het Zjie-El-Bie (GLB staat voor Gemeenschappelijk Landbouwbeleid, maar dat slaat natuurlijk nergens op in het Engels) of begint over verwetting, als hij 'vernatting' (van het landschap, weet eigenlijk niet eens of dat wel een Nederlands woord is) bedoelt. Het heeft vaak een hoog 'I fok horses -Pardon? - Yes, paarden!'-gehalte, die vergaderingen. De tolken slaan zich hier echter meestal prima doorheen, evenals door ondoorgrondelijke accenten en onnavolgbare grammaticale uitstapjes. Hulde!

week 19: Job tobt over topjob

Korte week vanwege Hemelvaart. Dinsdag is Job Cohen in Brussel. Opvallend is dat hij door verschillende eurocommissarissen en zelfs voorzitter Barrosso wordt onthaald als ware hij de aanstaande premier. 's Avonds geeft hij een speech voor de Nederlandse geïnteresseerden in een bomvol zaaltje in het centrum van Brussel. Hoewel het niet zijn onderwerp is en hij het verhaal moet voorlezen, ben ik wel onder de indruk van zijn kalme maar daadkrachtige voorkomen. De inhoud van zijn verhaal is ook duidelijk: pro-Europees, maar niet zozeer vanuit ideologie als wel vanuit welbegrepen eigenbelang. Griekenland moet boeten voor zijn wanbeleid en alle lidstaten moeten een stukje van hun soevereniteit inleveren om er met z'n allen beter uit te komen. Duidelijk toch?

Woensdag zou de burgemeester van Bronckhorst op werkbezoek komen, maar dat gaat niet door omdat er een stille tocht wordt georganiseerd voor een jongen uit zijn gemeente die door zinloos geweld is overleden, het weekend ervoor. Dat heeft uiteraard voorrang voor de burgervader. In plaats daarvan fiets ik naar het Europees Parlement om een hoorzitting bij te wonen van de EVP-fractie (het Europese CDA) over de toekomst van het landbouwbeleid. Normaalgesproken kan ik bij wijze van publieke tribune op de achterste rijen zitten en een koptelefoon opzetten voor de vertaling, maar ik moet even wachten omdat er een grote groep nogal verveeld uitziende bejaarde bezoekers alle stoelen bezet. Onder het slaken van zuchten van opluchting verlaten ze na een half uurtje de zaal.
De bijeenkomst heeft een Frans tintje. Zowel de voorzitter van de EVP als de schaduwrapporteur op dit dossier zijn Frans, en alle boerenorganisaties die ze hebben uitgenodigd blijken ook Franstalige vertegenwoordigers te hebben. Zelfs Landbouwcommissaris Ciolos, een Roemeen, heeft in Frankrijk gestudeerd en voert het woord in het Frans. Er wordt gepleit voor behoud van inkomenssteun om daarmee toch vooral de voedselzekerheid in Europa te garanderen. Frankrijk heeft veel baat bij het huidige landbouwbeleid en wil dat dus graag zo houden. Binnen de EVP-fractie hebben de Fransen in ieder geval al een aantal spelers op sleutelposities in het landbouwdossier. Alleen Eurocommissaris Ciolos, hoewel dus ook Franstalig en in het verleden minister voor de Roemeense variant van het CDA, is duidelijk van mening dat het anders moet. Nieuwe uitdagingen zoals de komst van de nieuwe lidstaten, klimaat en demografische ontwikkelingen, vragen om ingrijpende hervormingen. Het wordt dus nog een spannende strijd verwacht ik, tussen de hervormers en de conservatieven.

week 18: De Trots van het Oosten

Zo 2-5:
Anderhalf uur in de stromende regende door Utrecht gelopen om een café te vinden waar ze de strijd om het landskampioenschap live uitzenden... zonder resultaat. Nou ja, zonder resultaat: FC Twente kampioen! Mooi dat er in het Oosten nog gewoon ongecompliceerd feest gevierd kan worden.

Ma 3-5:
Na een dagje Zwolle 's avonds nog naar de landbouwborrel in Brussel. Frits Thissen, het nieuwe afdelingshoofd Landbouw op de Permanente Vertegenwoordiging (PV, de ambassade van Nederland bij de EU) vertelt iets over het landbouwbeleid in de Verenigde Staten, waar hij voorheen gestationeerd was. Het budget van de VS voor landbouw verschilt niet zoveel van het Europese, maar ik keek er wel van op dat 75% daarvan gaat naar voedselbonnen voor de armlastige Amerikaan. Voedselbonnen; dat associeer ik met WOII, of toch anders hoogstens met hedendaagse communistische heilstaten (en België); maar in het land waar iedere vorm van overheidsbemoeienis als een inbreuk op de privacy wordt gezien en zelfredzaamheid een religie is? Weer wat geleerd.

Di 4-5:
Gesprek met de door de wol geverfde EU-lobbyist van Transport en Logistiek Nederland(TLN). Mooi te merken hoe achter bepaalde terminologie soms een hele wereld schuilgaat. Ik heb bijvoorbeeld wel eens gehoord dat wat bij het ministerie van LNV 'gewasbescherming' heet, bij hun collega's van VROM het dossier 'pesticide' wordt genoemd. Hier moest ik aan denken toen mijn TLN-collega het had over de voordelen van 'eco-combi's', die in de milieuhoek beter bekend staan als 'megaliners' of 'monstertrucks'...

Wo 5-5:
Lunch met de directeur van één van de Duitse länder. De schaalgrootte tussen Nederland en Duitsland op regionaal niveau is eigenlijk niet te vergelijken. Nordrhein-Westfalen telt ongveer evenveel inwoners als heel Nederland en heeft in Brussel een vertegenwoordiging van 30 man, daar waar wij in Oost-Nederland het voor 2 provincies met z'n tweeën moeten doen. De Duitse Länder zijn dus machtige bondgenoten in de lobby.
Daarom zijn mijn collega en ik blij dat onze lunchpartner het geheel met onze positie ten aanzien van structuurfondsen eens is: in plaats van krampachtig vast te houden aan Europees geld met als enige argument dat we dit altijd al gehad hebben en dus graag willen behouden, moeten we onze rol als gebiedsregisseur goed invullen en laten zien dat we bijdragen aan Europese doelen. Een intelligente(re) rechtvaardiging voor EU-fondsen, denken wij.

Do 6-5:
In afwezigheid van mijn Oost-Nederlandse collega die expert is op milieugebied mag ik aanschuiven bij overleg met de milieu-afdeling van de Nederlandse PV. Hoewel we op sommige dossiers tegenover elkaar staan, wordt er op de meeste terreinen goed samengewerkt met het Rijk. Handig, want wij kennen de praktijk (handhaving, uitvoering) van veel milieuwetgeving en met die informatie kunnen de PV'ers dan weer onderhandelen in de Europese Raad. Zij houden ons op de hoogte van wat er speelt en vice versa.

Vr 7-5:
Ik zie in een nieuwsbrief van DG MOVE, het directoraat-generaal van de Europese Commissie van Transport, dat er een nieuwe publieke consultatie aankomt op een voor ons interessant onderwerp: Trans-Europese Netwerken. Mijn collega's in Nederland geïnformeerd en gevraagd of we hier iets mee gaan doen: een gezamenlijke provinciale reactie is sterker dan een aantal afzondelijke. Dit wordt nu uitgezet in de diverse overlegorganen. De deadline is pas in september, maar dat is met de zomerperiode in aantocht altijd sneller dan je denkt, gezien alle afstemming die één document met 12 provincies vergt. Werk aan de winkel dus!