zondag 30 mei 2010

week 20: talk about the tolk

wo 19-5:
Vergadering van de werkgroep ' rural development' van de Vereniging van Europese Regio's (En: AER). Een stuk of 20 regionale vertegenwoordigers bepalen met elkaar de inzet voor een position paper over de toekomst van het gemeenschappelijk landbouwbeleid. In het Comité van de Regio's wordt in alle vergaderingen in alle officiële EU-talen getolkt om bij regionale bestuurders geen vrees te kweken voor het bekleden van internationale functies, vanwege het eventueel slecht beheersen van vreemde talen. Iedere bestuurder kan zich zo nauwkeurig in zijn of haar moedertaal uitdrukken. De tolken zitten, net als in het Parlement, boven in hokjes om de vergaderzaal heen en met een koptelefoon kun je afstemmen op je eigen taal. Tolken echter wel erg duur. Bij deze ambtelijke vergadering van de AER wordt daarom alleen in het Engels en Frans vertaald; de tolken zitten gewoon aan tafel en fluisteren in de microfoon.

Nu vind ik simultaan tolken een verbazingwekkend fenomeen. Ik heb mateloze bewondering voor deze mensen, die over schizofreen-achtige kwaliteiten moeten bezitten om een zin uit te spreken terwijl ze tegelijkertijd luisteren naar de volgende zin en deze nog vertalen ook. Ik zit vaak ademloos te kijken en vergeet op te letten wat ze nu eigenlijk zeggen. Hun taak wordt nog bemoeilijkt door allerlei vakjargon, afkortingen en ander specialistisch geneuzel, dat zich vaak niet zo makkelijk om laat zetten in een andere taal.

Nog ingewikkelder wordt het echter, als degene die je moet vertalen zélf in een tweede taal spreekt. Op ambtelijk niveau is dit vaak zo, over het algemeen spreekt alles ten zuiden van Vlaanderen liever Frans, de rest Engels. Maar wat doe je met een Nederlander die het heeft over het Zjie-El-Bie (GLB staat voor Gemeenschappelijk Landbouwbeleid, maar dat slaat natuurlijk nergens op in het Engels) of begint over verwetting, als hij 'vernatting' (van het landschap, weet eigenlijk niet eens of dat wel een Nederlands woord is) bedoelt. Het heeft vaak een hoog 'I fok horses -Pardon? - Yes, paarden!'-gehalte, die vergaderingen. De tolken slaan zich hier echter meestal prima doorheen, evenals door ondoorgrondelijke accenten en onnavolgbare grammaticale uitstapjes. Hulde!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten