week 18: De Trots van het Oosten

Zo 2-5:
Anderhalf uur in de stromende regende door Utrecht gelopen om een café te vinden waar ze de strijd om het landskampioenschap live uitzenden... zonder resultaat. Nou ja, zonder resultaat: FC Twente kampioen! Mooi dat er in het Oosten nog gewoon ongecompliceerd feest gevierd kan worden.

Ma 3-5:
Na een dagje Zwolle 's avonds nog naar de landbouwborrel in Brussel. Frits Thissen, het nieuwe afdelingshoofd Landbouw op de Permanente Vertegenwoordiging (PV, de ambassade van Nederland bij de EU) vertelt iets over het landbouwbeleid in de Verenigde Staten, waar hij voorheen gestationeerd was. Het budget van de VS voor landbouw verschilt niet zoveel van het Europese, maar ik keek er wel van op dat 75% daarvan gaat naar voedselbonnen voor de armlastige Amerikaan. Voedselbonnen; dat associeer ik met WOII, of toch anders hoogstens met hedendaagse communistische heilstaten (en België); maar in het land waar iedere vorm van overheidsbemoeienis als een inbreuk op de privacy wordt gezien en zelfredzaamheid een religie is? Weer wat geleerd.

Di 4-5:
Gesprek met de door de wol geverfde EU-lobbyist van Transport en Logistiek Nederland(TLN). Mooi te merken hoe achter bepaalde terminologie soms een hele wereld schuilgaat. Ik heb bijvoorbeeld wel eens gehoord dat wat bij het ministerie van LNV 'gewasbescherming' heet, bij hun collega's van VROM het dossier 'pesticide' wordt genoemd. Hier moest ik aan denken toen mijn TLN-collega het had over de voordelen van 'eco-combi's', die in de milieuhoek beter bekend staan als 'megaliners' of 'monstertrucks'...

Wo 5-5:
Lunch met de directeur van één van de Duitse länder. De schaalgrootte tussen Nederland en Duitsland op regionaal niveau is eigenlijk niet te vergelijken. Nordrhein-Westfalen telt ongveer evenveel inwoners als heel Nederland en heeft in Brussel een vertegenwoordiging van 30 man, daar waar wij in Oost-Nederland het voor 2 provincies met z'n tweeën moeten doen. De Duitse Länder zijn dus machtige bondgenoten in de lobby.
Daarom zijn mijn collega en ik blij dat onze lunchpartner het geheel met onze positie ten aanzien van structuurfondsen eens is: in plaats van krampachtig vast te houden aan Europees geld met als enige argument dat we dit altijd al gehad hebben en dus graag willen behouden, moeten we onze rol als gebiedsregisseur goed invullen en laten zien dat we bijdragen aan Europese doelen. Een intelligente(re) rechtvaardiging voor EU-fondsen, denken wij.

Do 6-5:
In afwezigheid van mijn Oost-Nederlandse collega die expert is op milieugebied mag ik aanschuiven bij overleg met de milieu-afdeling van de Nederlandse PV. Hoewel we op sommige dossiers tegenover elkaar staan, wordt er op de meeste terreinen goed samengewerkt met het Rijk. Handig, want wij kennen de praktijk (handhaving, uitvoering) van veel milieuwetgeving en met die informatie kunnen de PV'ers dan weer onderhandelen in de Europese Raad. Zij houden ons op de hoogte van wat er speelt en vice versa.

Vr 7-5:
Ik zie in een nieuwsbrief van DG MOVE, het directoraat-generaal van de Europese Commissie van Transport, dat er een nieuwe publieke consultatie aankomt op een voor ons interessant onderwerp: Trans-Europese Netwerken. Mijn collega's in Nederland geïnformeerd en gevraagd of we hier iets mee gaan doen: een gezamenlijke provinciale reactie is sterker dan een aantal afzondelijke. Dit wordt nu uitgezet in de diverse overlegorganen. De deadline is pas in september, maar dat is met de zomerperiode in aantocht altijd sneller dan je denkt, gezien alle afstemming die één document met 12 provincies vergt. Werk aan de winkel dus!