wk 15-18: over de kunst van Hollandse gierigheid, Franse nostalgie en Duitse verdeeldheid

Dexia. Vorige week was mijn relatie met deze grote Belgische bank wat bekoeld toen ik - in gedachten verzonken- in mijn lunchpauze ging pinnen bij een Dexia-automaat en mijn pasje in de automaat liet zitten. De Nederlandse banken zijn op de gierige volksaard ingespeeld en zorgen ervoor dat het geld uit de automaat halen de laatste handeling is ie je moet verrichten. In België is het andersom (eerst je geld, dan nog een paar quizvragen, en dan je pasje terug) wat in gevallen van grote verstrooidheid en/of haast tot problemen kan leiden. Irritant.
Maar mijn gevoelens voor Dexia zijn tegenwoordig niet anders dan warm en respectvol te noemen, aangezien ik afgelopen dinsdag een rondleiding mocht krijgen van de Secretaris-Generaal van Dexia, mevrouw Ann De Roeck, door de fantastische kunstcollectie van de bank. Zij begon haar toer met de waarschuwing dat ze a. niks van kunst wist en b. kunst-rondleidingen haatte. Het werd dan ook de grappigste rondleiding die ik ooit gehad heb. Er hingen prachtige werken van Belgische kunstenaars zoals Delvaux, Magritte en een jurk gemaakt van echte 'juweelkevers', van Jan Fabre. En dat alles met schitterend uitzicht over het centrum van Brussel vanaf de 12e verdieping van het Dexia-hoofdkantoor. Met dank aan het vrouwennetwerk Brussels NV, die dit buitenkansje had georganiseerd.
Daarnaast op dit moment bezig met een 'rondje langs de velden' in het landbouwdossier. Nu het Parlement zich het hoofd breekt over wat te doen met het zeer bekritiseerde rapport van Albert Dess en de nieuwe voorstellen van de Commissie pas in het najaar verwacht worden, hebben we tijd om eens te kijken wat andere stakeholders voor ideeën hebben over de toekomst van het GLB. Dit met het oog op het sluiten van mogelijke gelegenheidscoalities in de toekomst. In Frankrijk is een aantal regio's een lobby begonnen voor de (her)invoering van protectionistische maatregelen. Niet meer van deze tijd van WTO-afspraken en dus onhaalbaar, denk ik. De Duitse Länder zijn het onderling oneens over het al dan niet 'vergroenen' van het landbouwbeleid. Bijna alle deelstaten hebben een conservatieve landbouwminister, die niet zoveel problemen hebben met het huidige beleid en dit het liefste vrijwel ongewijzigd zouden willen voortzetten. Maar Nordrhein-Westfalen, met 18 miljoen inwoners verreweg de grootste van de 16, heeft bij de laatste verkiezingen een Groene Agrarminister gekregen, die het niet duurzaam genoeg kan zijn. Lastig, want in het federale Duitsland hebben de Länder veel meer invloed, ook op Europees niveau, dan de Nederlandse provincies. Maar dan moeten ze het wel met elkaar eens zijn! De Bundesrat (soort super-IPO) heeft tot nu toe nog een vrij algemeen stuk geproduceerd, dus daar zal nog wel wat discussie plaatsvinden. Voor ons interessant te volgen welke kant het op gaat, want wij willen net als onze buur-deelstaat een duurzamere landbouwsector, met aandacht voor natuur en (cultuur)landschap. Tenminste, eerst nog maar eens bekijken of de net benoemde landbouwgedeputeerden het eens zijn met de door hun voorgangers uitgezette koers.
En gisteren terug naar school! In Gelderland werd ter ere van de Dag van Europa op 9 mei een programma georganiseerd op verschillende middelbare scholen. En ik zou iets vertellen over mijn werk op mijn ouwe trouwe Stedelijk Gym in Nijmegen. Helaas door miscommunicatie organiserend bureau slechts een handjevol deelnemers. Volgend jaar beter!