wk 50-52: over volksliederen, meisjeskoren en Europaquizjes

Zo, 2010 zit erop. Een veelbewogen jaar. Ik heb vooral zelf ook veel bewogen, dat is te zeggen, heen en weer gereisd tussen onze beide provincies en de Europese hoofdstad. Het exotische is er wel vanaf hoor, als je een paar keer per maand op de E19 in de file staat! Maar ik heb gelukkig de afgelopen weken ook wel weer bijzondere dingen meegemaakt.
Zo was ik begin december op een conferentie van een regionale netwerkorganisatie, de AER, waar bij aanvang iedereen plechtig opstond toen het Europese Volkslied werd gespeeld! Geen grotere Eurofielen dan de regio's blijkbaar.
Ook nog bij onze 'Deutsche 'Nachbarn' langsgeweest: Nordrhein-Westfalen had een strijkkwartet laten overkomen en Niedersaksen het Hannover Mädchenchor, een stuk of 40 lieftallige meisjes die een engelachtig gezang afscheidden in een nogal koude kerk. Gelukkig was er glühwein voor de warme afdronk.
De week daarop allemaal afspraken in Nederland gepland, want ons kantoor in Brussel zou woensdag gaan verhuizen naar ons nieuwe pand, en dan kon er niet ter plaatse gewerkt worden. Maar toen gingen we opeens toch niet verhuizen. Er waren azerty-toetsenborden geleverd in plaats van qwerty of zoiets. Drie weken uitgesteld. Dus ik zit nu (3 weken later) weer een week in Nederland. Nou ja, is ook wel weer leuk. Met Utrecht als uitvalsbasis gewerkt in Den Haag, Zwolle en Arnhem. En een geweldige uitvoering van het onvolprezen chanson 'Dr Bernard' mogen aanschouwen door collega's Sander en Alwien tijdens onze afdelingskerstborrel. Mooi, provinciehumor.
De week vóór Kerst benut om eens wat bij te praten en lezen over Belangrijke, maar Niet Urgente Zaken. En in te pakken natuurlijk, voor de verhuizing. Vond dat ik het met anderhalve verhuisdoos toch tamelijk clean desk-achtig bezig was. Traditioneel wordt bij het HNP in de week voor Kerst het jaar afgesloten met een lunch. Dit jaar was er een heus Kerstverhaal, geschreven door Co Hesie en Fons Structuur. Ghostwriter: Bert. Leuk!
Maar het allerleukste die week waren toch wel de 30 Gelderse middelbare scholieren die woensdagmiddag te gast waren bij mij. Ze hadden in hun eigen Kerstvakantie zelf een trip naar Brussel georganiseerd ter voorbereiding op een groot evenement op 9 mei aanstaande, de dag van Europa. Ik had een quizje voor ze gemaakt, dat ik wel vaker gebruik voor groepen (volwassenen), en dat toch meestal wel peinzende gezichten oplevert. Wie is die man met die baard ook alweer?1)
Maar mijn Gelderse jeugd was daar totaal niet van onder de indruk. In rap tempo werden alle vragen met een ietwat verveeld gezicht beantwoord. Ik meende zelfs hier en daar een licht beledigde blik te zien, hoe kon ik hun kennisniveau toch zo onderschatten? Gelukkig werden ze daarna wel even aan het werk gezet met een lobbyspel over passagiersrechten, waarbij er gedebatteerd werd op het scherpst van de snede. En keurig via de voorzitter, zoals de parlementsetiquette vereist. Respect.
En toen: Kerstvakantie! Hoera. In 2011 weer nieuwe kansen, nieuwe pijzen. Ik hou u op de hoogte.

1)De eerste die een reactie stuurt met het goede antwoord krijgt een eervolle vermelding in mijn volgende blog en/of een mooie Europaposter.