wk 44-49: over de baron en meer bijzondere figuren

Hoewel met al die toppen in Brussel zich een waar berglandschap begint af te tekenen, heb ik niet echt het gevoel dat de Grote Oplossing al nabij is. Soms wel vreemd om gewoon door te werken aan Europese dossiers alsof er niks aan de hand is, terwijl het bijna niet anders kan dan dat de organisatie en werkwijze (en de begroting?) van de EU de komende tijd ingrijpend gaan veranderen. Dat was in ieder geval wel de inschatting van Frans van Daele, kabinetschef van Herman van Rompuy en gastspreker tijdens het werkbezoek van de colleges van Gedeputeerde Staten van Gelderland en Overijssel aan Brussel eind november. Voltallig waren zij naar Brussel getogen om zich bij te laten praten over de laatste ontwikkelingen in de EU. Baron van Daele - vanwege zijn uitzonderlijke verdiensten voor de Belgische federatie door de koning in de adelstand verheven - vergastte beide colleges op een heldere analyse van de toekomst van de Europese samenwerking, gebaseerd op zijn ervaringen binnen de Europese Raad. Daarnaast praatten de bestuurders met Europarlementariërs, ambtenaren van de Europese Commissie en de Nederlandse Pe

Voor het Berlaymont-gebouw

rmanente Vertegenwoordiging over het Europese Landbouw- en Cohesiebeleid. En met reden, want de week daarop stond Gedeputeerde Jan Jacob van Dijk alweer op de stoep, voor een vergadering van de plattelandswerkgroep van de AER, een regionale netwerkorganisatie. Superhightec mag ik wel zeggen, want via een online videoverbinding kon de secretaris van dit overleg vanuit Straatsburg gewoon aan de vergadering deelnemen, duidelijk zicht- en hoorbaar door de laptop. Ze werd heel schattig telkens even bijgedraaid, zodat ze iedereen die aan het woord was kon zien. Rondom de vergadering had ik voor de gedeputeerde een aantal gesprekken gepland met relevante stakeholders. De laatste afspraak was met een enigszins gehaaste Bas Eickhout, Europarlementariër voor Groenlinks, die al met één been in het vliegtuig stond om naar de klimaattop in Durban te vertrekken. Hij was niet erg positief over de landbouwplannen van de Commissie, en nog minder over de Nederlandse inzet in de Europese onderhandelingen. Eickhout maakt zich zorgen over het onwrikbare voornemen vast te houden aan de korting van 1 miljard op de Nederlandse afdracht aan de EU. Door deze fixatie op het verminderen van de uitgaven 'vergeet' het kabinet dat je de nettobetalingspositie ook kunt verbeteren door de inkomsten vanuit Europa te vergroten. Hierdoor laten we potjes met Europees geld lopen, waar andere landen wel gebruik van maken. Niet slim, volgens Eickhout.
Hij kreeg bijval uit, voor mij althans, onverwachte hoek, namelijk het PVV-tweedekamerlid Louis Bontes. In gesprek met Statenleden uit alle provincies over Europese Zaken zei hij, dat als Europa dan toch geld te verdelen heeft, Nederland wel gek zou zijn om daar niet zoveel mogelijk van binnen te halen. Geen speld tussen te krijgen, toch? Omdat ik toch in de buurt was, woonde ik diezelfde dag ook nog een algemeen overleg bij in de Tweede Kamer over het deelakkoord natuur tussen Rijk en provincies. Ook daar is het laatste woord nog niet over gezegd!
En verder: samen met de provinciale landbouwexperts het position paper over GLB aangescherpt, presentaties gegeven aan onder andere de gemeente Losser en de colleges van burgemeester en wethouders van Noordoos-Brabant, Gedeputeerde Traag op bezoek gehad, afscheid genomen van mijn - als u mij toestaat- flamboyante collega Edward Figee en voor de derde keer op rij de Zevenheuvelenloop gelopen door het prachtige Gelderse landschap. Ieder jaar een waar feestje, al vond ik het erg jammer dat van hogerhand was besloten dit keer niet zoals andere jaren met een provinciaal team deel te nemen. De bezuinigingen gingen ook niet aan dit sportieve en toeristische uithangbordje van Gelderland voorbij blijkbaar. Volgend jaar hopelijk beter.
Maar nu eerst: kerstvakantie! In 2012 meld ik mij weer met nieuwe avonturen.

wk 40-42: Regiotoppers

Terwijl Brussel zich opmaakt voor de 'top der toppen' (de prikkeldraadrasters staan al sinds woensdag op straat), zit ik deze week nog even bij te komen van de 'regiotop der regiotoppen': de Open Dagen in Brussel. Ieder jaar weer een gigantisch circus met zo'n 5000 bezoekers en meer dan 100 officiële evenementen en minstens even zoveel 'fringe' events, georganiseerd door de decentrale overheden.
Zo lunchte ik dinsdag traditioneel met de delegatie van de Achterhoek in de Ierse pub Kitty o'Sheas, om mij daarna te spoeden naar het nabij gelegen hotel waar de bestuurders van de Stedendriehoek nog aan de koffie zaten. Nog snel even met de burgemeester van Deventer zijn bijdrage die avond afgestemd voor het Oost-Nederlandse netwerkevent. Terug op het HNP was de catering al bezig met de voorbereidingen van het 'walking dinner' voor maarliefst 130 gasten, voornamelijk bestuurders uit Oost-Nederland. Hoewel het snikheet was in de zaal (achteraf bleek dat de airco per ongeluk op maximaal verwarmen was gezet in plaats van koelen...) en er wat problemen met de microfoon waren, werd er volop gediscussieerd over de rol van de decentrale overheden op het gebied van duurzaamheid en innovatie. Dit alles onder de bezielende leiding van moderators Co Verdaas, gedeputeerde Gelderland en Jan Bart Wilschut, secretaris van de regio Achterhoek, die een alternatieve carrière als showmasters zeker niet zou misstaan! En er was een heuse twitterwall met hashtag (#od11oostnl), waar naar hartelust gebruik van werd gemaakt, heel modern allemaal. Maar er werd vooral ouderwets genetwerkt, waardoor het geheel nog het meeste weghad van een Oost-Nederlandse nieuwjaarsreceptie op locatie. Een geslaagde avond, constateerde ik tevreden  met een grote groep Twentenaren na afloop met een welverdiend witbiertje op place Lux. Foto's volgen.

Op woensdag kon ik maar gedeeltelijk deelnemen aan de workshop van de Achterhoek in het Comité van de Regio's, want ik wilde graag naar de presentatie van de nieuwe Europese landbouwplannen. Dit gebeurde in alle lidstaten met een simultaan uitgezonden persconferentie van Eurocommissaris Çiolos gevolgd door een live-toelichting van Commissieambtenaren van de desbetreffende nationaliteit. Vanwege de Open Dagen kon ik niet naar de presentatie in Den Haag, maar ik mocht gelukkig aansluiten bij die van lidstaat België. Gek genoeg heeft de Commissie ook in Brussel een vertegenwoordiging, op een steenworp afstand van het echte Commissiegebouw. Zo zat ik dus te kijken naar een persconferentie via internet, die 100 meter verderop in het echt plaatsvond. De toelichting door de twee Belgische Commissie-ambtenaren werd voor de helft in het Frans en voor de helft in het Nederlands gehouden, met tolken en koptelefoons. Gelukkig beheers ik net als de meeste Vlamingen beide talen, maar het lijkt me wel enorm vermoeiend om bij de Belgische federale overheid te werken waarbij dit waarschijnlijk altijd zo gaat!
Deze week met experts uit de provincies hard aan het werk om met de kennis van nu ons position paper van eind 2010 aan te scherpen. De meningen in heel Europa zijn sterk verdeeld, met name over de verplichte vergroeningscomponent: spannende tijden voor de toekomst van de landbouw!
Verder nog onder leiding van onze 'van alle markten thuis'- Rijkstrainees Roel en Renske het lobbyspel gespeeld met Gelderse jongeren. Daarbij viel vooral het enthousiasme op van mijn collega Bas, in het dagelijks leven vertegenwoordiger van Oost-Nederland /Twente in Den Haag, maar voor de gelegenheid begeleider van de Greenpeace-lobbyisten. Bas was vooral zelf erg in zijn nopjes met het feit dat hij met zijn groepje de liberale EP-fractie had weten te overtuigen van de aanleg van groene zones door heel Europa. Dat krijgen we in het echt niet vaak voor elkaar!

Ekiden-marathon: Geen drama maar zon in Heizel-stadion

Soms gebeurt er zoveel in 2 weken dat je ervan uit je blog barst. De leuke gesprekken die ik had met Linze Rijswijk en Frans Kampers van Food Valley over een eventuele Food-KIC (heeft gelukkig niks met boulimia te maken, zoals ik aanvankelijk dacht) en met de D66-afdeling Nijmegen samen met de Stadsregio zijn bij deze dan ook even genoemd. Rest mij nog een kort wedstrijdverslag van de Ekiden-(estafette) marathon in Brussel waar we met het HNP met 2 teams van 6 renners aan meededen: het liep lekker. En Niedersaksen verslagen, ook niet onbelangrijk;).



PS: vanaf nu is Oost-Nederland ook te volgen op twitter: @OostNederlandEU

wk 37-39: langs de Biesbosch en andere kuilhappers

Banners Open Days

Vanwege allerlei afspraken in Nederland een weekje in de regio gebleven. Dan kom je nog eens ergens. Zo was ik vrijdag in het lieflijke Zelhem, om de daar ontworpen en gedrukte banners voor de Open Dagen op te halen. Geen straf om in heerlijk nazomerweer door de prachtige Achterhoek te rijden! En de banners zien er ook weer flitsend uit.

Ook in Wageningen geweest om met LTO eens de koppen bij elkaar te steken over hoe de gelekte voorstellen van de Commissie over het landbouwbeleid te interpreteren. Hoewel onze belangen niet altijd overeenkomen, is het soms wel handig om te kijken of en op welke punten je samen kunt optrekken. Er lijken wel wat aanknopingspunten te zijn. Ik kreeg ook nog een 'Nieuwe Oogst' mee, het ledenblad van LTO. Fantastische lectuur! Naast de inhoudelijke artikelen met name ook gesmuld van de voor mij nogal cryptische advertenties. Wat te denken van 'Nieuw!!! Kavelpadbetonplaten/zwaar gewapend' en  'gevraagd: kort en lang drachtige vaarzen, koop- en leasemelk' of 'RR: de kuilhapperspecialist met 28 modellen voor alle denkbare toepassingen'.

Nog napeinzend over de vraag waar men een kuilhapper voor in zou kunnen zetten, meldde ik mij de volgende dag voor overleg bij het ministerie van EL&I. Aangezien de vergaderzalen zich daar niet logisch met cijfers laten indelen, heeft de facilitaire dienst zich bij de naamgeving laten inspireren door Nederlandse streken en natuurgebieden. Wat soms verwarrende situaties oplevert bij de receptie: 'Vanwege een lekkage in De Peel is de vergadering verplaatst naar de Utrechtse Heuvelrug. U weet de weg? Langs de Dollard inderdaad en dan bij de Biesbosch rechtsaf'. Zo komen we er wel.

En deze week vooral druk in de weer met de voorbereidingen van de Open Dagen die van 10 tot 14 oktober plaatsvinden. We werken wederom samen met de regio's Arnhem-Nijmegen, Twente, de Stedendriehoek en de Achterhoek om een workshop en een Oost-Nederlands evenement te organiseren. Ik doe dit nu voor de derde keer en ik heb het gevoel dat we ieder jaar professioneler worden! Aan de banners zal het in ieder geval niet liggen.

wk 35/36: over casting-, carrière- en communicatieproblemen

Vorige week naar Bonn, voor de Deutsch-Niederländische Beziehungen in der (den/die??) Agrarpolitik. Na wat gestuntel met het Duits kwamen alle 'Kommunikation für den Beruf'-lessen van mijn cursus in Berlijn vorig jaar weer naar boven en discussieerden we er van harte op los. Ländliche Räume oftewel de toekomst van het landelijk gebied was het onderwerp van de workshop die ik volgde. Al gauw ging het over het imagoprobleem waar de landbouw mee kampt. Ik merkte op dat het Nederlandse 'Bauer sucht Frau' in Nederland veel had bijgedragen aan een romantisch beeld van het leven op het platteland. Er bleken bij onze oosterburen echter wat minder snuggere boertjes te zijn geselecteerd, zodat het tv-programma daar eerder negatiever reclame had veroorzaakt, zo vertelde men. Goede casting is alles, ook in de landbouw!

Met de casting voor het werkbezoek van de Gelderse Provinciale Staten leek het ook mis te gaan, toen Europarlementariër Judith Merkies een dag van te voren haar spreekbeurt opeens afzegde vanwege een ingelaste vergadering in het Parlement. Gelukkig dachten haar medewerkers mee en kon er toch nog een gaatje in haar agenda gevonden worden eerder op de dag. De statenleden praatten, aangevoerd door hun voorzitter en Commissaris van de Koningin Cornielje over structuurfondsen, innovatie en landbouw met verschillende sprekers. En gingen, volgens mijn waarneming althans, enthousiast weer de bus in.

De volgende dag mocht ik, dankzij het op deze plek al veel geprezen Brusselse vrouwennetwerk, aanschuiven bij een lunchbijeenkomst met Eurocommissaris Vivian Reding. Zij is van mening dat je onmogelijk carrière kunt maken als je (structureel) parttime werkt. Dan weet u dat. Maar uit de mond van zo'n inspirerende vrouw die met drie zonen altijd fulltime heeft gewerkt geloof ik het graag! Lekker doorwerken dus.

En donderdag op het provinciehuis in Zwolle een dag over burgerparticipatie voor provinciale communicatieadviseurs. Hoewel ik in mijn werk weinig contact heb met De Burger als zodanig, communiceer ik mij natuurlijk wel een slag in de rondte met allerhande partijen. En omdat sociale media helemaal hip is ging het vooral daarover. Er wordt een hoop geworsteld in communicatieland, zo bleek. Over welke doelgroepen bereikt kunnen worden, wat er over de provincie allemaal te communiceren valt en of je en hoe je werk en privé gescheiden moet houden op twitter en facebook. We worstelen vrolijk verder. 

De zomer voorbij

Kom ik na een heerlijke zomerpauze weer in Brussel, staat mijn kantoor onder water! Door de enorme regenval afgelopen woensdag is er een lekkage ontstaan, precies boven mijn hoofd. En vanochtend regent het alweer, dus om verdere nattigheid te voorkomen zit ik met een enorme zuidwester op dit stukje te tikken. Misschien verdient het dossier klimaatverandering toch extra aandacht.

Maar wat heb ik vóór de zomer ook alweer gedaan? In het kader van mijn zogenaamde voortgangsgesprek en geheel volgens de moderne HR-normen had ik een poging gedaan om mijn resultaten eens SMART te formuleren. Een korte samenvatting wil ik u niet onthouden. Het afgelopen halfjaar heb ik 28 netwerkevenementen bezocht, 16 keer overlegd met bestuurders uit de regio en 11 presentaties verzorgd, in sommige gevallen in combinatie met de organisatie van een werkbezoek. En 25 keer de aller-retour Bruxelles - Pays-Bas gemaakt. Best indrukwekkend vind ik zelf, vooral omdat ik daarnaast ook nog gewoon heb gewerkt!;)
Maar het najaar heeft ook weer volop feesten en partijen in petto. Zo komen begin september de Gelderse Statenleden een bezoek aan Brussel brengen, gevolgd door de onvermijdelijke Open Dagen in oktober. En dan hebben beide Colleges van Gedeputeerde Staten ook nog besloten om in november de Europese hoofdstad met een bezoek te vereren. Dat gaan we natuurlijk tot in de puntjes regelen. Gelukkig is daar inmiddels mijn nieuwe collega Dorothy om alles logistiek in goede banen te leiden.

En inhoudelijk wordt het ook een spannende tweede helft van het jaar. Met het eind juli verschenen Meerjarig Financieel Kader van de Europese Commissie voor de komende budgetperiode zijn alle DG's druk aan het schrijven geslagen. En ook die zijn blijkbaar niet vrij gebleven van lekkages, want inmiddels hebben we de plannen voor plattelandsontwikkeling al in handen, nog ruim voordat ze officieel gepubliceerd worden in november. We gaan het eens uitgebreid bestuderen. Eerst aanstaande vrijdag nog naar Bonn voor een landbouwconferentie over de Duits-Nederlandse belangen in het Europese Landbouwbeleid. U hoort.

wk 20-22: over donuts, lassen, stippen en andere taalvernieuwingen

Twee nieuwe colleges, een nieuw geluid! Deze weken staan vooral in het teken van kennismaking met de nieuwe gedeputeerden: we praten hen bij over de lobbydossiers en de ontwikkelingen in Den Haag en Brussel, en zetten samen met hen de koers voor de komende periode uit. De bestuurders die ik tot nu toe ben tegengekomen zijn vol energie en enthousiast over de rol van de provincie in Europa. Hoera!
Ook enthousiast waren mijn Economie- en Europacollega's (EMT/EE) uit Overijssel die vorige week in Brussel op werkbezoek kwamen. Van Elisa Röller, werkzaam bij de DG Regio van de Europese Commissie, kregen zij een verhaal over donuts: met name in Oost-Europa is het verschil in economische ontwikkeling tussen de hoofdsteden en de rest enorm. Hierdoor krijg je een 'donut' op kaarten waarin de regionale verschillen worden gemeten: rode (= rijke) gaten in verder geel (=arm) gekleurde landen. Enorm probleem.
Verder mocht ik, om u nog beter te bedienen in mijn rapportages via dit digitale logboek, onlangs een cursus 'columns schrijven' volgen bij de Hogeschool Utrecht. Emma Brunt, oud-'stukjesschrijfster' in onder andere Elsevier en het Parool, wijdde ons in in de geheimen van een goede column. Hoewel mijn weblogjes van een ander genre zijn dan een stevige Youp van 't Hek of hilarische Sylvia Witteman, heb ik wel veel opgestoken over opbouw en stijlelementen, waar u als lezer hopelijk de vruchten van plukt. En het was nog hartstikke leuk ook. Mocht u geïnteresseerd zijn in mijn eerste stapjes op het columnistenpad, zie: http://bellevanzuylen.blogspot.com/.

Door het schrijven op scherp gezet, let ik de laatste tijd weer meer op taalkundige nieuwigheden, vooral in de beleids- en politieke arena. Ik viel met mijn neus in de boter op onze teamdag lobby, een halfjaarlijks gezamenlijk overleg van Gelderse en Overijsselse lobbyisten en aanverwante collega's, dat dit keer in Den Haag plaatsvond. Bas en Amal, onze onvolprezen vertegenwoordigers in Den Haag, namen ons na afloop van het overleg mee naar de Tweede Kamer, waar op dat moment 'gehaktdag' in volle gang was. Premier Rutte en minister De Jager werden juist door Alexander Pechtold ter verantwoording geroepen; deze was duidelijk niet onder de indruk van de 'hervor-mini's' van het nieuwe kabinet. Mooi gevonden! Helaas moesten we alweer naar onze volgende afspraak toen Geert Wilders begon aan zijn spreektermijn, die de Nederlandse taal ook met een aantal eigen vondsten heeft verrijkt.
Maar in Oost-Nederland kunnen we er ook wat van. Stiekem hou ik altijd een verkiezing voor het meest gebruikte, maar in mijn ogen toch wat onzinnige 'beleidstaal-woord' in mijn directe omgeving. In 2010 was dat zonder twijfel het zetten van 'stippen aan de horizon'. Naar ik heb begrepen is er in Gelderland zelfs een gelijknamige commissie opgericht. Wat heeft 2011 ons beleidstaalkundig te bieden? De 'warme las'? Aanjaagcoördinator? Suggesties zijn van harte welkom!
Erg gelachen heb ik in ieder geval vorige week om een collega van de provincie Zuid-Holland, die vertelde dat, als gevolg van een reorganisatie van de archiefafdeling in verschillende secties, zijn team nu als de 'sexy inspectie' door het leven gaat...

wk 15-18: over de kunst van Hollandse gierigheid, Franse nostalgie en Duitse verdeeldheid

Dexia. Vorige week was mijn relatie met deze grote Belgische bank wat bekoeld toen ik - in gedachten verzonken- in mijn lunchpauze ging pinnen bij een Dexia-automaat en mijn pasje in de automaat liet zitten. De Nederlandse banken zijn op de gierige volksaard ingespeeld en zorgen ervoor dat het geld uit de automaat halen de laatste handeling is ie je moet verrichten. In België is het andersom (eerst je geld, dan nog een paar quizvragen, en dan je pasje terug) wat in gevallen van grote verstrooidheid en/of haast tot problemen kan leiden. Irritant.
Maar mijn gevoelens voor Dexia zijn tegenwoordig niet anders dan warm en respectvol te noemen, aangezien ik afgelopen dinsdag een rondleiding mocht krijgen van de Secretaris-Generaal van Dexia, mevrouw Ann De Roeck, door de fantastische kunstcollectie van de bank. Zij begon haar toer met de waarschuwing dat ze a. niks van kunst wist en b. kunst-rondleidingen haatte. Het werd dan ook de grappigste rondleiding die ik ooit gehad heb. Er hingen prachtige werken van Belgische kunstenaars zoals Delvaux, Magritte en een jurk gemaakt van echte 'juweelkevers', van Jan Fabre. En dat alles met schitterend uitzicht over het centrum van Brussel vanaf de 12e verdieping van het Dexia-hoofdkantoor. Met dank aan het vrouwennetwerk Brussels NV, die dit buitenkansje had georganiseerd.
Daarnaast op dit moment bezig met een 'rondje langs de velden' in het landbouwdossier. Nu het Parlement zich het hoofd breekt over wat te doen met het zeer bekritiseerde rapport van Albert Dess en de nieuwe voorstellen van de Commissie pas in het najaar verwacht worden, hebben we tijd om eens te kijken wat andere stakeholders voor ideeën hebben over de toekomst van het GLB. Dit met het oog op het sluiten van mogelijke gelegenheidscoalities in de toekomst. In Frankrijk is een aantal regio's een lobby begonnen voor de (her)invoering van protectionistische maatregelen. Niet meer van deze tijd van WTO-afspraken en dus onhaalbaar, denk ik. De Duitse Länder zijn het onderling oneens over het al dan niet 'vergroenen' van het landbouwbeleid. Bijna alle deelstaten hebben een conservatieve landbouwminister, die niet zoveel problemen hebben met het huidige beleid en dit het liefste vrijwel ongewijzigd zouden willen voortzetten. Maar Nordrhein-Westfalen, met 18 miljoen inwoners verreweg de grootste van de 16, heeft bij de laatste verkiezingen een Groene Agrarminister gekregen, die het niet duurzaam genoeg kan zijn. Lastig, want in het federale Duitsland hebben de Länder veel meer invloed, ook op Europees niveau, dan de Nederlandse provincies. Maar dan moeten ze het wel met elkaar eens zijn! De Bundesrat (soort super-IPO) heeft tot nu toe nog een vrij algemeen stuk geproduceerd, dus daar zal nog wel wat discussie plaatsvinden. Voor ons interessant te volgen welke kant het op gaat, want wij willen net als onze buur-deelstaat een duurzamere landbouwsector, met aandacht voor natuur en (cultuur)landschap. Tenminste, eerst nog maar eens bekijken of de net benoemde landbouwgedeputeerden het eens zijn met de door hun voorgangers uitgezette koers.
En gisteren terug naar school! In Gelderland werd ter ere van de Dag van Europa op 9 mei een programma georganiseerd op verschillende middelbare scholen. En ik zou iets vertellen over mijn werk op mijn ouwe trouwe Stedelijk Gym in Nijmegen. Helaas door miscommunicatie organiserend bureau slechts een handjevol deelnemers. Volgend jaar beter!

wk 13/14: Over Hahn, Bleker en (andere) bitterballen

De nieuwe huisvesting van het HNP werpt al gelijk zijn vruchten af. De vergaderzalen en het grotere auditorium zijn bijna permanent geboekt voor vergaderingen en andere bijeenkomsten. Vorige week organiseerde Europarlementariër Lambert van Nistelrooij bij en samen met het HNP een 'regioborrel', waarvoor hij niemand minder dan de Eurocommissaris Regionaal Beleid Johannes Hahn (zie prijsvraag in eerdere blog) had weten te strikken. En dus gingen er weer (eerlijkgezegd een beetje taaie) bitterballen in het vet. Het was gezellig druk en hoewel een Eurocommissaris op zo'n bijeenkomst nooit het achterste van zijn tong laat zien, liet Hahn toch wel duidelijk merken niet gecharmeerd te zijn van het pleidooi van lidstaat Nederland om de structuurfondsen voor rijke lidstaten, ons dus, stop te zetten. Ook wees hij nog eens fijntjes op de lange traditie van Nederland van constructieve samenwerking tussen het Rijk en de decentrale overheden en hoopte dat deze traditie weer in ere zou worden hersteld... Veel pittiger wordt het niet vaak in Brussel!
http://www.nl-prov.eu/nl-prov/hnpewcm.nsf/vWeb/04042011_Bericht2
De volgende dag mocht ik hierover debatteren met een groep (aspirant)-directeuren van de Rijksoverheid, die op excursie in Brussel waren met als thema de nieuwe begroting van de EU. Samen met VNO-NCW vertelde ik wat wij ervan dachten. Een pittige discussie volgde! Ook de colleges van Ede en Wageningen op bezoek gehad, die gezamenlijk de mogelijkheden in de EU kwamen verkennen. En afgelopen donderdag in Den Haag voor een conferentie over het nieuwe landbouwbeleid. Bleker was er ook. Hoewel wij het inhoudelijk op veel fronten niet met hem eens zijn, kan ik toch niet ontkennen dat het een charismatische man is met veel humor en een goede visie op de toekomst van de Nederlandse landbouw. Hij bindt, tenminste voor zover ik het heb begrepen, de strijd aan met de conservatieve krachten in de landbouwsector, die het liefste alles bij het oude zouden houden. En daar vindt hij de provincies aan zijn zijde, want wij hebben ook wel ideeën over hoe het beter kan. En mijn nieuwe collega Dorothy is deze week begonnen! Hoera! Ze gaat zich vooral bezighouden met de organisatie van werkbezoeken en workshops. Mooi, want ik mag de komende week maarliefst 1267 ingediende amendementen door gaan spitten die Europarlementariërs hebben ingediend op het rapport van hun collega Albert Dess over landbouw. Ik denk niet dat er nog een letter van ongewijzigd blijft.

wk 10-12: over eurotoppen en andere vreemde eendjes

Dinsdagavond: zachtjes marcheert de repetitie van de blaaskapel door de open ramen van de Militaire Academie naar buiten terwijl ik mijn wekelijkse rondjes jog in het Jubelpark. Het is een toplente, dus een lentetop: de autoriteiten maken zich op voor de komst van 27 regeringsleiders en 20.000 demonstranten. Met ons nieuwe kantoor zitten we zo'n 500 meter van het Raadsgebouw vandaan, ideale lokatie natuurlijk om alle actie van dichtbij gade te slaan. Door eerdere ervaringen wijs geworden besluit ik echter de chaos niet af te wachten en de avond tevoren al naar Nederland te vluchten.

Diezelfde middag was het nog even spannend. Nietsvermoedend had ik mij aangemeld voor een 'roundtable' in het Europees Parlement over de relatie tussen regionaal beleid en transport. Transport is een dossier dat ik, naast Landbouw, ook volg namens alle provincies. Het was al een tijdje stil geweest op dit onderwerp (anders gezegd, ik was drukker met het GLB), dus hoog tijd dat ik me er weer eens in ging verdiepen. Meestal worden dit soort bijeenkomsten in een grote zaal georganiseerd waar een paar heren Belangrijke Dingen zeggen over het onderwerp. Ik zoek dan een plekje achterin de zaal, schrijf braaf op wat er gezegd wordt en maak er een mooi verslagje van voor de achterban. Maar toen ik de email met de bevestiging nog eens doorlas bleek het om een 'seated lunch' te gaan met zo'n 30 deelnemers, waarvan een stuk of 6 europarlementariërs. 'Active participation was a expected'. No free lunch dus, maar lichte paniek. Snel nog maar even wat informatie ingewonnen bij mijn collega Coen en het werkoverleg 's ochtends in het HNP, zodat ik toch nog redelijk goed beslagen ten ijs kon komen. Eenmaal in de 'members salon' bleek het te gaan om een informeel samenzijn waarvan de meeste deelnemers, vertegenwoordigers van grote vervoersbedrijven, elkaar en de europarlementariërs goed kenden. Ik was als 'provinciaaltje' toch een beetje een vreemde eend. Maar wel interessante tipjes van de sluier opgelicht over het aanstaande Witboek Transport. Onder andere dat de Europese Commissie heeft berekend ongeveer 215 miljard euro nodig te hebben om bestaande vervoerknelpunten op te lossen. Beschikbaar budget: hooguit 8 miljard. Ik voorzie problemen... Niet raar dus dat de DG Move, die over het transportbeleid gaat binnen de Commissie, met argusogen het Cohesiebeleid van de DG Regio in de gaten houdt, want dat budget is vele malen groter. We blijven het volgen.

Land van morgen, 14 februari 2011

Lobbyen is schaken op meerdere borden tegelijk. Zo speelt de toekomst van het Europese Landbouwbeleid niet alleen in Brussel, maar ook in Den Haag. De Tweede Kamer stuurt staatssecretaris Bleker namelijk op pad met een mandaat in de Europese Raad van Ministers, dus als je dat mandaat wilt beïnvloeden, moet je bij de Kamer zijn. Vandaar dat het IPO gedeputeerde Keereweer naar de vaste kamercommissie EL&I afvaardigde om eens uit te leggen hoe de provincies over het landbouwbeleid dachten. En ik mocht mee samen met onze Haagse lobbyiste Amal en landbouwspecialist Fons. Ik was net het boekje van Joris Luyendijk aan het lezen over het Binnenhof en zo ging het precies: eerst lunchen in Nieuwspoort met de gedeputeerde temidden van de Bekende Politici terwijl wij onze bestuurder nog wat laatste adviezen en informatie probeerden mee te geven. En daarna op de publieke tribune in één van de vergaderzalen van de Tweede Kamer, waar ook mijn collega's van andere maatschappelijke organisaties hun visie probeerden mee te geven aan de Kamerleden. Dat was nog niet eenvoudig, want de commissievoorzitter was erg streng met het hanteren van de 2 minuten spreektijd. Maar er kwamen veel vragen voor het IPO dus dat betekent in ieder geval dat de Kamerleden wel interesse hadden in ons verhaal. En dat moet ook want:
In het land van morgen, is men trots op het platteland
In het land van morgen, neemt men zelf de touwtjes in de hand
In het land van morgen, samen weer gaan zorgen
Voor het groen en blauw in Nederland
http://www.youtube.com/watch?v=OyxvxkG5C80
Serenade ter afsluiting van een provinciaal landbouwcongres in Drenthe. Omdat het Valentijnsdag was waren de hartekreten niet van de lucht. Velen maakten zich zorgen over de plannen van dit kabinet met het platteland. Bleker mag kritische geluiden vanuit de provincies tegemoet zien!

Behalve een korte vakantie en een privé-verhuizing de afgelopen tijd ook nog gesproken met mijn collega's public affairs van Ede en Wageningen, de Saxion Hogeschool, Enschede en de Universitiet Twente. En landbouw, heel veel landbouw... Amendementen ingediend op het conceptrapport in het Comité van de Regio's, we proberen ook nog een paar suggesties te doen in het Europees Parlement. Maandagavond vanuit Arnhem snel naar Brussel gereden om nog een glimp op te vangen van Gerrit Meester, lid van de Raad voor Leefomgeving en Infrastructuur. De Raad staat op het punt een rapport af te scheiden over het GLB. Zijn verhaal was helaas slecht te verstaan vanwege de lawaaierige omgeving, maar na afloop nog wel boeiende gesprekken gevoerd met enkele leden van de LTO-afdeling Goeree-Overflakkee (Zuid-Holland, niet Zeeland!) die een bezoek brachten aan Brussel. De volgende dag mocht ik namens de provincies tijdens een lunch samen met een aantal andere stakeholders verder van gedachten wisselen met de Raad. Wie weet, slaat daar iets van neer in hun advies!

En woensdag sollicitatiegesprekken gevoerd met interne kandidaten voor een nieuwe collega in Brussel voor Landsdeel Oost! Gelukkig maar, want het wordt steeds lastiger om in mijn eentje alle ballen in de lucht te houden. Maar er is dus hopelijk versterking onderweg. Daardoor helaas de uitslagenavond van de provinciale verkiezingen in het HNP (met bitterballen!) moeten missen. Een nieuw college... ik ben benieuwd!

week 4/5: Huis van de Provincies: waarom ook niet?

'Een Huis van de Provincies... ach, waarom ook niet?' Dat was de eerste zin van minister Donner toen hij samen met Karla Peijs 26 januari ons nieuwe HNP opende in Brussel. Er volgde een historisch verhaal over hoe de provincies, na lang geleden uit de Trêveszaal in Den Haag te zijn verjaagd, toch nog in de Rue de Trêves (Trierstraat) in Brussel terecht waren gekomen. Komisch talent, die Donner. Verder heel, heel veel mensen; Wim van de Kamp twitterde dat hij half bestuurlijk Nederland had gesproken op onze opening en dat was ook wel een beetje zo. Tussen de burgemeesters, wethouders, europarlementariërs, commissie-ambtenaren en gedeputeerden was ook mijn kersverse Commissaris van de Koningin van Overijssel Ank Bijleveld te ontdekken. Ik had mij voorgenomen haar te introduceren aan nuttige Brusselse contacten, maar iemand die al zo lang in het openbaar bestuur rondloopt, behoeft uiteraard weinig introductie; ze kende werkelijk iedereen. Handig, zo'n Commissaris met een enorm netwerk, die zou je nog eens om een boodschap kunnen sturen...
Die middag had ik een lunchbespreking met de onvolprezen burgemeester van Bronckhorst Henk Aalderink die weer grootse plannen heeft met de Open Dagen en zijn netwerk van plattelandsgemeenten, de P10. Leuk zo'n enthousiaste Achterhoek, maar waar haal ik de tijd vandaan om ze te ondersteunen in hun Europese ambities?
Terwijl de volgende ochtend de wijnvlekken weer uit het gloednieuwe tapijt werden gepoetst, namen wij afscheid van randstadcoordinator Guido. Dat ging niet vanzelf. Na door het halve HNP toegesproken te zijn, werd hij door de collega's van landsdeel Zuid meegenomen naar het auditorium, waar hij voor een groot scherm nog even de laatste kilometers van de Ronde van Vlaanderen moest fietsen. Benieuwd wie na de finish van Guido het EU2020-dossier met zoveel kennis en energie gaat overnemen!
Vrijdag in Arnhem nog met de griffie besproken hoe we 'Europa' het beste in het introductieprogramma kunnen verwerken. Het wordt spannend in Gelderland op 2 maart! Vervolgens met landbouwcollega Fons gewerkt aan een presentatie die ik de week daarop moest houden over het Gelderse plattelandsbeleid. Wat is ruilverkaveling in het Engels?
Maandag mocht ik voor 250 studenten Communicatie en Journalistiek in Ede in een panel samen met o.a. oud-(euro)parlementariër Bob van den Bos en NRC-journalist Mark Kranenburg mijn licht laten schijnen over de vraag of Europa zo interessant is voor aanstormend journalistiek talent. Creatieve ideeën en veel humor uit de zaal!

De rest van de week stond in het teken van landbouw. Dinsdag vergaderen in Utrecht met de IPO-landbouwexperts, woensdag presentatie in plattelandswerkgroep van de AER, en 's avonds boerenkool (grünkohlessen) bij de vertegenwoordiging van Niedersaksen. Behalve erg gezellig, geloof het of niet, een jaarlijks culinair hoogtepunt wat mij betreft. Die Niedersaksen maken er een waar boerenkoolfeest van!
Ondertussen bezig met de voorbereiding van de spreekpunten voor landbouwgedeputeerde Harry Keereweer, die deze week is uitgenodigd om met de Tweede Kamer van gedachten te wisselen over de toekomst van het Europees Landbouwbeleid. En vrijdag naar het ministerie van EL&I om bijgepraat te worden over de laatste stand van zaken in de Europese Raad op landbouwgebied. Interesting stuff! De verslagen van raadswerkgroepen zijn normaalgesproken niet openbaar dus het gaf voor ons een aardig inkijkje in het krachtenveld tussen de lidstaten. Maar de interdepartementalen waren volgens mij ook redelijk onder de indruk van de dossierkennis van mijn IPO-collega's en de procesinformatie die ik in een schemaatje had gezet. Soms lijken de ministeries te vergeten dat er ook nog zoiets bestaat als een Europees Parlement dat met het Verdrag van Lissabon echt iets te zeggen heeft over landbouwbeleid. Gelukkig zijn er dan de provincies om ze daaraan te helpen herinneren..;)

week 2/3: over ebikes, mediawetten en andere borrelpraatjes

De Gelderse gedeputeerde Marijke van Haaren is voorzitter van de Nederlandse fietsersbond en had vorige week een ontmoeting met de Eurocommissaris voor Transport, daartoe uitgenodigd door de Europese fietserbond. Ter voorbereiding hadden we dinsdagochtend een afspraak bij de afdeling Infrastructuur (en Milieu) van de PV, formerly known as Verkeer en Waterstaat. Het ging over ebikes, snelfietspaden, fietsveiligheid in Europese steden, de binnenvaartroute tussen Rotterdam en Parijs en lease-auto's; het was een geanimeerd gesprek.
Vervolgens wandelde ik toch wel wat gespannen voor het eerst naar ons nieuwe kantoor aan de Trierstraat: zou het zo mooi zijn geworden als gehoopt? En ja hoor, ons nieuwe pand is echt prachtig. Licht en modern en gezellig, een hele verbetering ten opzichte van onze oude locatie! En, niet onbelangrijk, de broodjeszaak aan de overkant is ook prima.
Woensdag een presentatie van onze stagiaire Lonneke, die onderzoek had gedaan naar aanleiding van de beleidsnotitie 'Future Challenges'. Lonneke's opdracht was om te onderzoeken hoe we de boodschap uit deze notitie het beste over het voetlicht konden brengen binnen de provincies. Een moeilijke opdracht, want het is een vrij complex en abstract verhaal (vind ik zelf), niet bepaald een zichzelf verkopend product zeg maar. Lonneke's advies was om vooral veel social media in te zetten, iets wat ik als (beginnend) twitteraar en blogger alleen maar kan beamen natuurlijk!
's Middags overleg op het nieuwe kantoor van de regio's Twente en Arnhem-Nijmegen, voorheen onze huisgenoten, maar inmiddels ook verhuisd naar een mooi art nouveau pand aan het Ambiorixpark in Brussel, dat zij delen met een aantal scandinavische regio's.
En daarna naar de receptie van VNO-NCW, dé nieuwjaarsreceptie voor de Nederlanders in Brussel. Nu ben ik na bijna twee jaar in Brussel al bijna een 'professioneel borrelaar' geworden, maar nieuwjaarsrecepties zijn toch een aparte discipline. Het is de bedoeling dat je met je contacten een kort gesprekje voert en vervolgens weer doorloopt naar de volgende relatie. En niet de hele avond een beetje bij je collega's rondhangen! Het kan best vermoeiend zijn maar ook wel weer heel nuttig, want je hoort nog eens wat op zo'n receptie.
Donderdagochtend alweer vroeg uit de veren voor een briefing van het Hongaarse voorzitterschap over hun prioriteiten op regionaal beleid dit jaar. Mijn, en ook de conclusie van de plaatsvervangend Nederlands Permanent Vertegenwoordiger die later die ochtend langskwam bij het HNP was, dat we het beste wat bescheiden verwachtingen van de Hongaarse daadkracht kunnen hebben. Ze hebben hun handen nu vol aan hun wat dictatoriale mediawet, niet echt populair bij het Europees Parlement.

De week daarop een kennismaking met mijn nieuwe Overijsselse commissaris, mevrouw Bijleveld. Leuke baas! Scherpe vragen en nog aardig ook; Overijssel had het slechter kunnen treffen!
Donderdag bleek ik op de derde plaats te zijn geëindigd in de 'Europese Ster Award', een interne competitie onder de HNP-lobbyisten wie de meeste artikelen schrijft voor de Europese Ster. Collega Sidony spande absoluut de kroon met 14 artikelen, maar ik vond dat ik met 7 stukjes toch ook flink mijn best had gedaan! De rest van de week vooral druk met de consultatie van de Commissie over de toekomst van het GLB. Een hele toer om alle provincies goed hierin naar voren te laten komen. Morgen is de deadline. Ik ga weer even verder.
Oh ja, het goede antwoord op quizvraag vorige blog was natuurlijk Eurocommissaris voor Regionaal Beleid Johannes Hahn. Eervolle vermelding dus voor Charlotte, die als eerste reageerde!

wk 50-52: over volksliederen, meisjeskoren en Europaquizjes

Zo, 2010 zit erop. Een veelbewogen jaar. Ik heb vooral zelf ook veel bewogen, dat is te zeggen, heen en weer gereisd tussen onze beide provincies en de Europese hoofdstad. Het exotische is er wel vanaf hoor, als je een paar keer per maand op de E19 in de file staat! Maar ik heb gelukkig de afgelopen weken ook wel weer bijzondere dingen meegemaakt.
Zo was ik begin december op een conferentie van een regionale netwerkorganisatie, de AER, waar bij aanvang iedereen plechtig opstond toen het Europese Volkslied werd gespeeld! Geen grotere Eurofielen dan de regio's blijkbaar.
Ook nog bij onze 'Deutsche 'Nachbarn' langsgeweest: Nordrhein-Westfalen had een strijkkwartet laten overkomen en Niedersaksen het Hannover Mädchenchor, een stuk of 40 lieftallige meisjes die een engelachtig gezang afscheidden in een nogal koude kerk. Gelukkig was er glühwein voor de warme afdronk.
De week daarop allemaal afspraken in Nederland gepland, want ons kantoor in Brussel zou woensdag gaan verhuizen naar ons nieuwe pand, en dan kon er niet ter plaatse gewerkt worden. Maar toen gingen we opeens toch niet verhuizen. Er waren azerty-toetsenborden geleverd in plaats van qwerty of zoiets. Drie weken uitgesteld. Dus ik zit nu (3 weken later) weer een week in Nederland. Nou ja, is ook wel weer leuk. Met Utrecht als uitvalsbasis gewerkt in Den Haag, Zwolle en Arnhem. En een geweldige uitvoering van het onvolprezen chanson 'Dr Bernard' mogen aanschouwen door collega's Sander en Alwien tijdens onze afdelingskerstborrel. Mooi, provinciehumor.
De week vóór Kerst benut om eens wat bij te praten en lezen over Belangrijke, maar Niet Urgente Zaken. En in te pakken natuurlijk, voor de verhuizing. Vond dat ik het met anderhalve verhuisdoos toch tamelijk clean desk-achtig bezig was. Traditioneel wordt bij het HNP in de week voor Kerst het jaar afgesloten met een lunch. Dit jaar was er een heus Kerstverhaal, geschreven door Co Hesie en Fons Structuur. Ghostwriter: Bert. Leuk!
Maar het allerleukste die week waren toch wel de 30 Gelderse middelbare scholieren die woensdagmiddag te gast waren bij mij. Ze hadden in hun eigen Kerstvakantie zelf een trip naar Brussel georganiseerd ter voorbereiding op een groot evenement op 9 mei aanstaande, de dag van Europa. Ik had een quizje voor ze gemaakt, dat ik wel vaker gebruik voor groepen (volwassenen), en dat toch meestal wel peinzende gezichten oplevert. Wie is die man met die baard ook alweer?1)
Maar mijn Gelderse jeugd was daar totaal niet van onder de indruk. In rap tempo werden alle vragen met een ietwat verveeld gezicht beantwoord. Ik meende zelfs hier en daar een licht beledigde blik te zien, hoe kon ik hun kennisniveau toch zo onderschatten? Gelukkig werden ze daarna wel even aan het werk gezet met een lobbyspel over passagiersrechten, waarbij er gedebatteerd werd op het scherpst van de snede. En keurig via de voorzitter, zoals de parlementsetiquette vereist. Respect.
En toen: Kerstvakantie! Hoera. In 2011 weer nieuwe kansen, nieuwe pijzen. Ik hou u op de hoogte.

1)De eerste die een reactie stuurt met het goede antwoord krijgt een eervolle vermelding in mijn volgende blog en/of een mooie Europaposter.